Dzieci — potrzebują
stabilnego oparcia

Terapia dzieci skupia się na tym, by nazwać emocje, odbudować poczucie bezpieczeństwa i pomóc dziecku funkcjonować spokojniej w codziennych sytuacjach.

Wsparcie dla najmłodszych

Dla większego spokoju, równowagi
i poczucia bezpieczeństwa.

Pracujemy z dziećmi w sposób dostosowany do ich tempa i możliwości, pomagając im rozumieć emocje, budować stabilność i rozwijać umiejętności radzenia sobie z trudnościami. Terapia wzmacnia relacje rodzinne, porządkuje doświadczenia i wspiera codzienne funkcjonowanie dziecka, również w środowisku szkolnym.

Na początku ustalamy, co dokładnie budzi niepokój i w jakich sytuacjach trudności pojawiają się najczęściej. Analizujemy kontekst domowy, szkolny i emocjonalny dziecka, aby wspólnie dobrać adekwatną formę wsparcia oraz określić cele, które będą dla niego realne i bezpieczne.

Ścieżka pomocy — od rozpoznania do zmiany

Na początku określamy kontekst i zakres trudności, by uchwycić obszar wymagający zmiany. Następnie porządkujemy sposób funkcjonowania — emocje, reakcje i wzorce widoczne w codziennych sytuacjach. W dalszej pracy skupiamy się na mechanizmach podtrzymujących trudność oraz na budowaniu większej świadomości i wpływu. Na końcu utrwalamy wprowadzone zmiany, korzystając z narzędzi wspierających stabilność w codziennym funkcjonowaniu.

FAQ

Pytania, które pojawiają się naturalnie
— i odpowiedzi, które porządkują proces.

Pytania pojawiające się na początku drogi terapeutycznej są naturalną częścią procesu. Odpowiedzi zebrane w tym miejscu porządkują pierwsze wątpliwości, nadają im kontekst i pomagają lepiej zrozumieć, czego można się spodziewać, zanim pojawi się własne doświadczenie pracy.

Nie. Pierwsza konsultacja odbywa się wyłącznie z rodzicami, bez obecności dziecka.
To czas na spokojny wywiad i ustalenie celów diagnozy lub terapii.

Drugie spotkanie odbywa się już z dzieckiem. Rodzic przyprowadza dziecko do gabinetu i czeka na korytarzu / w poczekalni, zgodnie z zasadami bezpieczeństwa

Po zakończeniu sesji odpowiedzialność przejmuje rodzic/opiekun.
DPMR nie bierze odpowiedzialności za dziecko pozostające bez opieki po zakończeniu konsultacji lub terapii.

Po zakończeniu sesji odpowiedzialność przejmuje rodzic/opiekun.
DPMR nie bierze odpowiedzialności za dziecko pozostające bez opieki po zakończeniu konsultacji lub terapii.

  • trudności w nauce, pamięci, koncentracji,
  • zachowania impulsywne, bunt, wybuchy emocjonalne,
  • lęk, nieśmiałość, zamknięcie,
  • dysleksja, dysgrafia, dyskalkulia,
  • ADHD, spektrum autyzmu,
  • problemy społeczne i komunikacyjne.

Najczęściej obejmuje:

  • konsultację z rodzicem,
  • testy i obserwację dziecka,
  • analizę funkcjonowania emocjonalnego i społecznego,
  • omówienie wyników i rekomendacji,
  • opcjonalnie — pisemną opinię.

Krótko i spokojnie:
„Spotkasz panią/pana psychologa, który pomoże nam zrozumieć, jak Ci się uczy i co ułatwi Ci codzienność.”

Tak. Prowadzimy terapię indywidualną, wspierając rozwój emocji, regulację, relacje, koncentrację i funkcjonowanie w grupie.